Izraz posvećeni život odnosi se na situaciju u kojoj se muškarci i žene javno zavetuju da će se pridržavati jevanđelskih saveta (siromaštvo, čistota i poslušnost), najčešće u kontekstu verske zajednice ili manastira. Dajući zavete takvi muškarci i žene savršenije slede Isusov savet.
2. februara zahvaljuje za sve što je Bog učinio uz pomoć Bogu posvećenih lica.
Monaški život je dar onima koje Bog ceni i poziva na veće učešće u blagodati, u božanskom životu i u sledovanju Isusa Hrista. Božija ljubav je ta koja mora biti uzvraćena darom života. Danas ljudi posvećeni Bogu stavljaju veći naglasak na zajednički život, učešće, oprost, uzajamno prihvatanje, spokoj i istinski mir. O svemu tome svedoče brojne verske zajednice Katoličke crkve koje su pozvane da odgovore na veliki dar ljubavi Božije.
Upravo ovo društvo danas treba svedočiti, jer svetom vladaju mržnja, nasilje, egoizam, trka za bogatstvom i nemilosrdnost prema svim ljudima. Posvećeni život je, naprotiv, dokaz da postoji drugačiji način života i odnosa prema drugima, pa je istinska jevanđelska svetlost za sve vernike i ljude.
Danas život posvećen Bogu doživljava mnoge izazove i teškoće, o čemu svedoči smanjenje broja zvanja. Uvek je bilo teško ostaviti sve i poći za Isusom, pa su i sveci morali da savladaju mnoge teškoće. Danas većina porodica ne prihvata pozive, teško je ostati veran pozivu. Veliki izazov je sekularizam i sloboda, zatim raspolaganje novcem. Zaboravljaju se dimenzije duha. Zvanja na Zapadu gotovo da i ne postoje, jer se deca ne rađaju, a vera opada. Vlada egoizam, nema otvorenosti prema Bogu i ljudskom životu, što je dovelo do smanjenja broja zvanja.
Danas je potrebno veće junaštvo da se prihvati život posvećen Bogu upravo zbog takvog konteksta.
Preuzeto s: narod.hr