Danas je Gospa Snežna. Zvanično, današnji spomendan Gospe se zove godišnjica posvećenja bazilike svete Marije Velikae. To je slavna zvana Santa Maria Maggiore. Nju je na brežuljku Eskvilinu, jednom od sedam rimskih brežuljaka, izgradio papa Liberije koji je Crkvom upravljao od 352. do 366. godine. Po njemu se ona često naziva i liberijanska bazilika. Tu je crkvu, u znak sećanja što je Efeški sabor 431. godine proglasio dogmu o Marijinom bogomaterinstvu, presvetoj Bogorodici svečano posvetio papa Sikst III. i do danas je najčasnija Gospina crkva na hršićanskom Zapadu. Građena je u stilu ranohrišćanske bazilike s monumentalnim stubovima I veličanstvenim mozaicima.
Nekadašnji narodni naziv Sancta Maria ad nives – Gospa Snežna – vezuje se za legendu da je u sred leta, 5. avgusta, pao sneg na Eskvilinu. Prema tom predanju, Bogorodica se javila u noći 3. avgusta 352. godine tadašnjem papi Liberiju, rimskom patriciju Ivanu i njegovoj ženi, naredivši im da sagrade crkvu na mestu obeleženom snegom, koji će padati sledeće noći. Na Eskvilinu, jedanom od sedam rimskih brežuljaka, papa Liberija je označio granice u kojima je kasnije sagradio veličanstvenu baziliku. Ona je po njemu nazvana liberijska bazilika. Kasnije ju je preuredio papa sveti Sikst III. i posvetio je Presvetoj Bogorodici u spomen na Efeški sabor, održan 431. godine, na kojem je proglašena dogma o Marijinom bogomajčinstvu.
Crkva je prozvana bazilikom svete Marije Velike jer je to najznačajnija bazilika na hrišćanskom Zapadu, posvećena Majci Božijoj. Crkva se zove i Sancta Maria ad praesepe, tj. Gospa od jaslica jer je krajem 4. veka u crkvi napravljena pećina poput one u Betlehemu. U ovoj crkvi je sv. Ignacije Lojolski na Božić 1538. godine s velikim ganućem i pobožnošću slavio svoju prvu misu, a svoju mladu misu u ovoj bazilici slavio je I blaženi Alojzije Stepinac.
U samoj bazilici nalazi se i najstariji prikaz svete Marije Snežne na mozaiku iz 1308. Gospa Sežna je zaštitnica mnogih naselja, župa i zaštitnica Hrvatskog zagorja, tj. Krapinsko-zagorske županije.
Iz homilije na Efeškom saboru svetog Ćirila Aleksandrijskog
Kome bi od ljudi pošlo za rukom da dostojno proslavi preslavnu Mariju? Ona je majka i devica. Divne li stvari! To me čudo zadivljuje.
Ko je ikada čuo da bi sam graditelj zabranio boravak u hramu koji je sam on sagradio? Ko bi trpeo sramotu radi toga što je sopstvenu sluškinju uzeo za majku? Eto, dakle, sve se raduje. Štujmo i klanjajmo se jedinstvu, bojimo se i častimo nedeljivo Trojstvo. Slavimo uz hvalu Mariju koja je zauve Djevica, sveti hram Božiji, i njenog Sina, bezgrešnog Zaručnika. Njemu slava u veke vekova. Amin.