Danas slavimo praznik svetog Leopolda Bogdana Mandića.Bogdan Ivan Mandić rođen je na današnji dan 1866. u Herceg Novom, kao jedanaesto od dvanaestoro dece svojih roditelja Petra i Karoline. Bio je slabo i bolešljivo dete, a ubrzo po rođenju kršten je i dobio ime Bogdan Ivan. Već kao dečak bio je izuzetno pobožan, pa je sa šesnaest godina stupio u kapucinsko sjemenište u Udinama u Italiji. Posle dve godine otišao je u novicijat u samostan u Bassano. Tamo je dobio redovničko ime Leopold. U maju 1885. godine položio je prve redovničke zavete. Teologiju je studirao u Padovi i Veneciji, gdje je i zaređen za sveštenika. Želeo je da se vrati u otadžbinu, i raditi na jedinstvu s pravoslavcima, ali su mu poglavari poverili druge dužnosti.
Obavlja razne službe u venecijanskoj kapucinskoj provinciji. Kratko je bio gvardijan u Zadru i Rijeci i Kopru. Od 1906. godine živi i radi u Padovi. Tokom Prvog svetskog rata nije hteo da se odrekne hrvatske nacionalnosti, pa je interniran na jug Italije. Posle rata ostao je godinu dana u Rijeci. U Padovi je bio odgojitelj studenata i predavao patristiku, a svoju subraću je učio hrvatski jezik, da bi lakše delovali među Hrvatima.
Poslednjih četrdeset godina života proveo je u kapucinskom manastiru u Padovi, ispovedajući satima u maloj negrejanoj prostoriji. Bio je omiljeni ispovednik, kako među „običnim” ljudima, tako i među intelektualcima i uglednim građanima. Kod njega su se ispovedali i sveštenici, redovnici, redovnice pa čak i biskupi.Uvek je bio odan ekumenskoj ideji, moleći se za jedinstvo Crkava i podstičući druge da čine isto. Gajio je posebnu ljubav prema pravoslavcima, ali i prema svom hrvatskom narodu i otadžbini, ne zanemarujući svoju novu domovinu Italiju i njen narod. Nakon što je 1940. godine proslavio zlatni sveštenički jubilej, njegovo ionako krhko zdravlje počelo je sve više da opada.Umro je 30. jula 1942. godine spremajući se za služenje Svete mise. Njegove poslednje reči bile su molitva Zdravo Kraljice. Sahranjen je na gradskom groblju u Padovi, odakle je njegovo telo prenešeno u kapelicuu kapucinske crkve u Padovi.Blaženim ga je proglasio papa Pavao VI. 1976. godine, a svetim Ivan Pavao II. 1983. godine.
Na kraju, zanimljivo je napomenuti da su, kada je Padova uništena u bombardovanju tokom Drugog svetskog rata, kapucinska crkva i samostan do temelja srušeni. Netaknuta je ostala samo mala skromna prostorija u kojoj je sveti Leopold svakodnevno provodio sate i sate ispovedajući pokornike koji su mu dolazili u velikom broju.