Današnji svetac je Sv. Petar Hrisolog, dvorski biskup i crkveni naučitelj. Biti dvorski biskup je izuzetna čast, ali istovremeno i veliko iskušenje, jer je neprestano izložen raskoši dvorskog života, ali i njegovoj bedi u moralnom smislu zbog mnogih intriga, spletkarenja i politikanstva.
Petar je rođen u Imoli kod Bolonje oko 380. godine. Odrastao je pod zaštitom biskupa Kornilija. Kao mladi đakon pratio je svog biskupa u Rim i tamo se susreo sa papom Celestinom I. On ga je odmah prepoznao kao elokventnog govornika, odličnog poznavaoca Svetog pisma i dela Jovana Zlatoustog, pa je odmah dobio nadimak Hrisolog.
Između 424. i 429. godine papa ga je imenovao za biskupa u Raveni, tadašnjoj prestonici Zapadnog rimskog carstva. Bio je prvi biskup tog grada koji nije došao sa Istoka. Svi koji su upoznali Petra Krizologa bili su zadivljeni njegovom učenošću i težnjom za vrlinskim životom. Stoga je uspeo da izbegne sve zamke koje su pretile dvorskom biskupu. Odmah je počeo da propoveda u kojima je ukazivao na nedostatke svog vremena i podsticao pravi religiozni život. Jedna od njegovih poznatih izreka je ova: ‘Ko hoće da se šali sa đavolom, ne može da se veseli sa Hristom!’
Ravenske crkve su bile pune, a dolazili su i ljudi iz drugih mesta. Čuvena carica Gala Placidija, koja je vladala Carstvom umesto svog maloletnog sina Valentinijana, bila je oduševljena mladim biskupom. Rado ga je pitala za savet kako bi što bolje i pravednije vladala. I mnogi carski dvorjani, slušajući Petrove propovedi, počeše da čine dobra dela: daju milostinju siromasima, izbegavaju neprikladne igre i plesove, koji su bili poslednji izdanci paganstva. Obraćeni su i mnogi jeretici, a nekršteni su se molili za krštenje. Petar je bio i veliki prijatelj sirotinje. Razdavao je iz ruke i kape, molio se za sirotinju na carskom dvoru, obilazio je siromašne krajeve grada pomažući svima kako je znao i umeo. Njegova posebna briga bila je sjaj službe Božje. U arhivi Ravenske katedrale sačuvano je 200 njegovih propovedi.
Petar je 20 godina bio na biskupskoj stolici u Raveni, a onda se povukao u mir rodnog grada, osećajući da mu ponestaje snage. Bio je iscrpljen teškim delom propovedanja. Umro je 3. decembra 450. godine i tako se ugasila velika Ravenska svetlost, koja je obasjavala Crkvu u tim teškim i nemirnim vremenima. Crkva je Sv. Petra Hrisologa proglasila 1729. godine za svog naučitelja, zbog propovedanja i naveštanja jevanđelja.
Iz jednog njegovog govora imamo zapisano sledeće: „Tri su stvari, braćo, tri na kojima vera stoji, pobožnost se održava, vrlina traje. Molitva, post, dobročinstvo. Što molitva traži, post postiže, milost zadobija. To troje, molitva, dobročinstvo i post, jedno su i zajednički su izvor života“.