Jedan od najlepših marijanskih praznika je ovaj današnji, Uznesenje Blažene Device Marije na nebo ili Velika Gospa. Iako prazniku prethodi velika tradicija, njegov sadržaj je proglasio dogmom, odnosno člankom vere, papa Pio XII. tek 1. novembra 1950. godine. Tom prilikom podstakao je teologe i propovednike da ovu istinu vere povežu sa istinom o uskrsnuću, i pokažu uzvišeni poziv čoveka kao fizičkog i duhovnog bića u nebesku slavu. Ovaj praznik slavi Marijino uznesenje na nebo dušom i telom, što je kruna njenog bogomajčinstva, večnog devičanstva i bezgrešnog začeća. Bog je pozvao Mariju u svoja nebesa i tako joj uzvratio ljubav za ljubav i ona je postala posrednik preko koga Bog daje milost ljudima, spojila je nebo i zemlju. Crkveni oci i pisci, kao i sveci i velikodostojnici Crkve kroz vekove pisali su o Marijinom uznesenju na nebo i tumačili kako je to moguće.
Uz verničku tradiciju i štovanje, ovo verovanje je uzeto kao osnova za proglašenje dogme. Naime, nije bilo moguće da smrt proguta nju koja je imala takvu ulogu u istoriji spasenja, kojoj je Bog poverio rođenje Svoga Sina, Spasitelja svih ljudi. Zato govore o usnuću Blažene Device Marije i o uznesenju njenog slavnog tela na nebo tri dana kasnije. Onu s kojom je najviše bio sjedinjen, Krist je uzeo k sebi, da bude tamo gde je i On, kod Oca nebeskog. Sveti Antun Padovanski, veliki propovednik, Mariju naziva ‘škrinjom njegovog posvećenja’.
Proslava Velike Gospe je velika duhovna obnova svih Kristovih vernika, ponosno i radosno otkrivanje i življenje najvećeg blaga naše vere: proslavljanja Boga i ljubavi prema bližnjima.
Budi sa nama i prati sve nas, sve porodice i župne zajednice, Crkvu i ceo svet svojim zastupništvom i blagoslovom. Marijo, Majko, budi i ostani sa nama!