Sva sedmorica svetih Utemeljitelja po zanimanju su bili trgovci i pripadali su moćnom delu koji je imao veliki uticaj na život grada Firenze. Ova sedmorica trgovaca koji su početkom XIII. veka putovali po Italiji bili su svedoci bujnog procvata hrišćanstva, ali i pojavu sekti heretika koje su širile krivoverje sektaški duh, rascep i sukobe među vernicima. Potaknuti milošću Božjom ova sedmorica ljudi se udružila u pokornički pokret živeći strogo i čineći dobro ljudima u potrebi. Osećajući potrebu za dubljom kontemplacijom sedmorica muškaraca se povukla 1241. g. na Monte Senario, 18 km severno od Firence i počeše onde živeti monaškim životom baveći se isključivo Božjim stvarima. Svoj red nazvaše “Družba Presvete Djevice Marije”. Red je konačno potvrdio sam papa 1255. godine. Kao središnje tačke svoga zajedničkog života novi je red uzeo božansko čitanje, misu( liturgiju ), zajedničku molitvu, službu siromašnima i uopšteno dela milosrđa.. Primer ovih svetih slugu Blažene Djevice Marije delovao je na mnoge, ponajviše bogataše. Oni su svojim životom obogatili život Crkve, navodeći je da što više bude u skladu sa Evanđeljem. Svetima ih je proglasio 15. 01. 1888. g. papa Leon XIII, iako im se spomen i bogoštovlje počelo širiti već u XIV. st. Na Veliku Gospu 1933. kosti su im skupljene u jedan relikvijar te prenesene u kapelu njima posvećenu, sagrađenu prigodom 700. obletnice ovog reda.
Izvor: HKM